"Pomimo"

Kiedy maluję, czuję, że wciąż mogę tworzyć świat, nawet jeśli moje ciało odmawia ruchu. Kiedy głaszczę psa albo ratuję chore zwierzę, przypominam sobie, że życie — każde, nawet najdrobniejsze — jest kruche i piękne. I że w tej kruchości jest jakaś niezwykła siła. W barwach, w świetle, w dotyku żywicy jest coś, co przypomina mi, że życie nadal we mnie płynie.

Nie szukam już cudów ani lekcji. Szukam tylko momentów, w których mogę być.

Z psami u boku, z ciepłem słońca na skórze, z obrazem, który powoli nabiera kształtu.

Czy fibromialgia nauczyła mnie czegoś? Siły, wrażliwości, samoakceptacji? Absolutnie nie. Wszystko to miałam już wcześniej. Moja choroba nie jest szlachetnym doświadczeniem, w którym wstaje się z kolan, żeby być lepszym człowiekiem. Ja po prostu jestem pomimo.

Gdybym miała określić się poprzez to, co robię, powiedziałabym, że jestem…. Osobą, która maluje, odlewa żywicę, której w głowie biegną dwa psy. Osobą, która kocha ruch i światło. Osobą, która śpi wtulona w miękki koc. Tą dziwną osobą, która zbiera chore zwierzęta i je leczy. Żeby opisać samą siebie, mogłabym przywołać tysiące obrazów wypełnionych macierzyństwem, podróżami, wdzięcznością za przyjaźń.

Nie mówiłabym o codziennym bólu i sztywności ciała. Nie powiedziałabym nic o walce, jaką codziennie toczę, żeby wstać i ruszyć do światła. A jednak mam ją — niewidzialną chorobę, która każdego dnia wypełnia mnie jak beton formę. Codziennie odcina od tego, co kocham. Taką, która codziennie po trochu zabiera przestrzeń wypełnioną dotąd ruchem, powietrzem, słońcem i miękkim futrem zwierząt.

Fundacja MIMOZA

Działamy na rzecz osób chorych  na fibromialgię oraz ich bliskich.  Jesteśmy pierwszą w Polsce fundacją  związaną z tą chorobą.  

KRS:  0001055359

adres e-mail: biuro@fundacjamimoza.com   

Biuro Fundacji MIMOZA
 ul. Strzegomska 4 59-400 Jawor, dolnośląskie

Twój e-mail
Treść wiadomości